Onlangs heeft de rechtbank van Antwerpen vonnis gewezen in een zaak die wij sinds maart 2018 in behandeling hebben. Het betreft een contaminatie van een lading vloeibare kunstmest aan boord van een binnenvaartschip, waarbij de ontvanger de lading weigerde in ontvangst te nemen. Na lang getouwtrek werd het schip uiteindelijk pas een maand later volledig gelost.
De lading was afkomstig uit Antwerpen en werd daar onder toezicht van de aflader en diens expert geladen. In de onderhandelingen van de reisovereenkomst had de eigenaar aangeven dat de ladingtanks niet schoon waren maar alleen geventileerd en bevestigd welke ladingen eerder waren vervoerd. De eigenaar had duidelijk kenbaar gemaakt in welke conditie de ruimen waren en doordat de bevrachter hiermee akkoord ging kwam de verantwoordelijkheid van de inzetbaarheid van het schip en de geschiktheid van de ruimen om de betreffende lading te vervoeren, bij de bevrachter te liggen.
Na uitgebreid onderzoek en nadat de eigenaar een aanzienlijke vordering tot ladingschade had ontvangen, bleek dat er al meteen bij het begin van de belading sprake was van contaminatie en dat de aflader en de expert daarvan op de hoogte waren. Desalniettemin besloot men destijds om het schip toch volledig te beladen. De schipper kon ervan uit gaan dat men wist wat men deed. Immers, verondersteld werd dat men op de hoogte was van de conditie van de ruimen en de geschiktheid ervan voor de lading in kwestie. Daarbij was ook relevant dat de aflader, in gezelschap van een eigen expert, tijdens het laden aanwezig was. Helaas bleek dat de informatie omtrent de staat van de ruimen ergens in de bevrachtingsketen was blijven hangen. Dit deed echter niet af aan het feit dat men had besloten door te gaan met het laden ondanks dat de contaminatie tijdens belading al werd geconstateerd.
Naast de ladingschade was er ook een behoorlijke hoeveelheid overliggeld ontstaan waar de eigenaar meende recht op te hebben. De wederpartij was echter van mening dat hij aansprakelijk was voor de contaminatie en daarom geen recht had op overliggeld. Eind vorig jaar schreven wij reeds een artikel (zie hier) omtrent de aanspraak van overliggeld bij ladingschade.
In haar vonnis oordeelde de rechtbank van Antwerpen dat de eigenaar niet aansprakelijk kon worden gehouden voor de contaminatie aangezien zij had voldaan aan de informatieplicht over de staat van de ruimen. Daarnaast heeft de aflader, die zijn lading zelf het beste kent, de verantwoordelijkheid om te oordelen of zijn lading aan boord van het schip kan worden geladen en om toe te zien dat de belading naar behoren verloopt. De rechter oordeelde dat de eigenaar recht had op volledige betaling van de overliggelden, mede omdat zelfs indien de eigenaar (mede)verantwoordelijk was geweest voor de contaminatie, de ontvanger actie had moeten ondernemen om het schip eerder te lossen en de schade te beperken.